PENDİK DÜĞÜN FOTOĞRAFÇISI
Yeni neslin pek bilmediği, bizler içinse vazgeçilmez bir eğlence. Yaz gecelerinde hemen her mahallede sokak arasında mutlaka bir açık hava düğünü yapılırdı. Sokağın her iki girişi de kapatılır, evlerin camlarından kablolar uzatılır, renkli ampuller takılırdı. Mahalle kahvehanesinden kiralanan sandalyeler, sokak boyunca dizilirdi. Bu düğünlere davetli olmanızda gerekmez zaten. Sonuçta o mahallenin düğünüdür, kimsenin özel davet beklemesine gerek yok.
Bir org, piyanist şantör, mümkünse davul zurna. Halaylar, göbek havaları, doyasıya eğlence. O yıllarda şimdiki gibi PENDİK düğün fotoğrafçısı yoktu tabii. Mahalledeki fotoğraf stüdyosunda gelin damat düğün fotoğraf çekimleri yaptırırlardı. Bu düğünlerin olmazsa olmazlarından biri de, limonata ve küçük poşetlerde ikram edilen karışık çerezlerdi. Sokak arası düğününde pasta ikramı beklenemez tabii. Ancak sonraki yıllarda zaman zaman kuru pasta ikram edilen sokak düğünleri de görmüşlüğümüz var. Tüm mahalleli bu düğünlere süslenip püslenip gelirdi. Mahallenin genç delikanlıları, davetli genç kızları bakışlarıyla süzer, ama kimse kimseye rahatsızlık vermezdi. Küçük flörtleşmeler yaşanırdı. Oğullarına gelin adayı bakmaya gelen teyzeler bile olurdu. Piyanist şantör eşliğinde çiftetelliler, göbek havaları oynanırdı.
Düğün fotoğrafçısı niyetine, yurtdışında yaşayan akrabaların gönderdiği fotoğraf makineleriyle, PENDİK düğün fotoğrafçısı edasıyla, mahallenin ağabeyleri fotoğraf çekerlerdi. Ne şimdiki gibi büyük organizasyonlar vardı, ne de konseptli düğün fotoğraf çekimleri. Ama herkes mutluydu, doyasıya eğlenirlerdi. Bu düğünler tam bir birlik ve beraberlik havası içinde yapılırdı. Düğün sabahı sokağın temizlenmesinden tutunda, sandalye düzeni, ışıklandırma, ikram edilecek malzemelerin temini, dağıtımı, hepsi el birliği ile yapılırdı. Gerçek bir dayanışma örneği. Tüm mahalleli seferber olurdu. Gelin, akrabalarının genç kızlarıyla mahalle kuaförüne gider, güle oynaya hazırlanırdı. Şimdiki gibi büyük paralara da mal olmazdı bu hazırlıklar. Kuaför sonrası hep beraber düğün fotoğraf çekimi yaptırmaya gidilirdi. Eh tabii düğün fotoğraf albüm falan da yaptırılmazdı. Gelinle damadın el ele, yanak yanağa pozları, birkaç hafta sonra mahalle fotoğrafçısının camekânını süslerdi. Aslında o yıllarda her şey ne kadarda kolaymış. Temel amaç etrafa konu komşuya gösteriş yapmak değil, mutlu gününü tüm sevdikleriyle paylaşmakmış.
